Hayatının ilk 19 yılını Diyarbakır’da geçiren fotoğraf sanatçısı Dilan Bozyel ile tesadüf bu ya, Diyarbakır’a yaptığım bir gezi sırasında …
Hayatının ilk 19 yılını Diyarbakır’da geçiren fotoğraf sanatçısı Dilan Bozyel ile tesadüf bu ya, Diyarbakır’a yaptığım bir gezi sırasında tanıştım. Onu biliyordum elbette; Paris – Beyrut hattında çektiği fotoğraflarından oluşan sergisini gezmiş, fotoğraflarıyla birçok mecrada karşılaşmıştım. Son atölye çalışmalarıyla sıkça gündeme gelen fotoğraf sanatçısı, foto muhabiri, yazar ve yönetmen Dilan Bozyel ile eksik ama tatlı bir sohbete buyurmak isterseniz, hadi başlayalım.
– Fotoğraf çekmek bir iş, bir meslek mi senin için, yoksa keyif aldığın, kendini ifade ettiğin bir araç mı?
On altı yıldır fotoğraf çekiyorum. Sadece karnımı doyurmak için değil; kendimi ifade edebilmek, kendimi tanımak için, ışığın peşinde hayatta olduğumu anlayabilmek için.
– Son dönemde farklı farklı işlerinle gündemdesin… En son Kalben ile yaptığın video klip yayımlandı. Bu tempoyu seviyor musun, yorulduğun olmuyor mu?
Kendimi sanatın herhangi bir disipliniyle oyalamazsam böyle hoyrat bir dünyada yaşayamazdım. Kendimi sürekli geliştirmek, başarmaya çalışmak, hayatın her anını daha değerli algılamak ve hiç durmamak. Bu tempoyu sevmekten öte alışkanlık, alışkanlıktan öte bu tempoyla yorulmak, yoğrulmak; hayatta olduğumu bu şekilde hissetmeye bayılıyorum.
– Paris-Beyrut hattında çektiğin fotoğraflarla açtığın sergi çok ilgi görmüştü. Yakında yeni bir sergi var mı ve bu sefer neler yer alacak sergide?
Yaz dönemine dek bir sergi planım yok, Kafa Dergisi’nde yedi yıldır yazdığım fotoğraf hikâyelerini derleyip bir kitap haline getirmeyi planlıyorum. Daha sonrasında, umarım gelecek sezon içinde, doğru bir galeriyle anlaşırsam ya da bağımsız olarak, önceki işlerime göre daha cesur ve daha politik bir sergi hayalim var.
– Fotoğrafçı olarak Türkiye’den ve dünyadan sana ilham veren ustaların kimler?
Yönetmen Metin Erksan, Fotoğrafçı Diane Arbus, elbette Ara Güler, Şair Arthur Rimbaud, Şarkıcı Barış Manço, Bach, Shakespeare, Montaigne, Modigliani.
– Neler seni besler, nelerden ilham alırsın?
Tam bir ilham arsızıyım ben. Savaştan, barıştan, yabani bir çiçekten, rüzgârdan, dağlardan, herkes ve her şeyden; bazen hiç belli etmeden sadece sessizce izleyerek, bazen dahil olarak kasırgaya. Son projeye de sıkıca tutundum; “olmasıgerektiğigibi” hashtagiyle düzenlenen etkinliklerde doğal anları fotoğrafladım.
