Bir ekip, mikrofiber havlular, uzatma direkleri, fırçalar, toz tutucu çubuklar ve elektrikli süpürgeler kullanarak kısa süre önce 6,5 tonluk …
Bir ekip, mikrofiber havlular, uzatma direkleri, fırçalar, toz tutucu çubuklar ve elektrikli süpürgeler kullanarak kısa süre önce 6,5 tonluk, yaklaşık 11 fit yüksekliğindeki kapsülü temizledi, çatlaklardan insanların sıkıştırdığı düzinelerce eşyayı çıkardı.
Temizliği denetlemenin yanı sıra, danışman küratör Ed Stewart müze personeline Smithsonian Enstitüsü’nden ödünç alınan ve 1970’lerden beri Huntsville’in “roket şehri”nde sergilenen kapsülün nasıl muhafaza edileceğini öğretti.
Özel korumalı kostümlerle kapsüldeki tozları temizleyen Stewart, yaşına ve son temizliğinin üzerinden üç yıl geçmesine rağmen komuta modülünün “oldukça iyi durumda” olduğunu söyledi.
“Kapsülde kat kat toz görmediğim için çok rahatladım. Çok fazla böcek kalıntısı veya buna benzer bir şey görmedim, bu yüzden bunu çok olumlu bir işaret olarak alıyorum” dedi.
Müzede doçent olarak görev yapan emekli bir NASA astrobiyoloğu olan Richard Hoover, ziyaretçilerin uzay aracına dokunabildiği yıllar öncesini hatırladı, “Hatta bazıları, Dünya atmosferine yeniden girerken gemiyi yanmaktan koruyan kömürleşmiş ısı kalkanının parçalarını bile aldı” dedi.
Stewart, korumacıların uzay yolculuğunun zorluklarına dayanacak şekilde inşa edilmiş bir geminin turistlerin sürekli dokunuşu altında iyi durmadığını fark etmesiyle koruma prosedürlerinin değiştiğini söyledi. Bu yüzden kapsülü çevreleyen kasa mühürlendi.
Ken Mattingly kapsülü kullanırken John Young ile birlikte ayda yürüyen Charlie Duke’ün, bu bahar, 16 Nisan 1972’de uçuşun 50’nci yıldönümü münasebetiyle düzenlenen bir kutlamaya katılması bekleniyor.
