Vitrindeki albümler

CEM KARACA & EDİRDAHAN ‘SAFİNAZ’ (YAVUZ ASÖCAL)

1978 yılında Gönül Plakçılık’tan çıktığında, o güne değin sularımızda rastlamadığımız bir albümle karşılaşmıştık. Cem Karaca’nın tiyatral gücünün şahlandığı, karakterlerin roman gibi canlandırıldığı albüm, hem ciddi bir kapitalizm eleştirisi içeriyor hem de literatürümüzde Anadolu-rock-opera diye tarif edebileceğimiz bir başlık açıyordu.

Tek albümle müzik tarihimizde yerini alan Edirdahan topluluğu, her sahneyi başka çalıyordu, bazen arabesk duyarsınız, bazen Jethro Tull sanırsınız. Sözlerin gidişine göre şarkının yapısı değişiyor; içerik ve biçim bütünlük içinde yürüyordu.

“Safinaz” şarkısındaki alışıldık arabesk senaryoları andıran basit hikâye, coşkuya dönüşen bir öfke ile sonlanıyordu. Bahtsız bir kızın hayatından kesitler sunan 18 dakikalık şarkı ticari açıdan bir intihar olarak görülse de, Karaca’ya farklı bir itibar kazandırmıştı. Arka kapakta topluluğu gösteren fotoğraftaki duvarda yazan “Kahrolsun Yoz Müzik”, Karaca’nın bu tavrının sloganıydı.

Müzikal açıdan muadilinin yapılması ümitsiz, ancak içeriği insanlığa aykırı düzen sürdükçe eskimeyecek bir “eski Türkiye” albümü, “yeni Türkiye”de yeniden huzurlarınızda. Fiziken orijinaline sadık kalınarak 43 yıl sonra plak olarak yeniden basıldı “Safinaz”.

SÜHEYL DENİZCİ ORKESTRASI ‘OYUN HAVALARI’ (ÖZ MÜZİK)

2007 yılında yitirdiğimiz multi-enstrümantalist ve orkestra şefi Süheyl Denizci, 1957 yılında ilk orkestrasını kurduğunda 25 yaşındaydı. Çekingen bir karakterdi ama çok çalışkandı; ustalığı, yaptığı işlerin güzelliği ve yeniliği ile birkaç kuşak müzik aleminin göbeğindeydi. Yetmişli yıllarda kurduğu orkestra ise neredeyse (Ajda Pekkan’dan Zeki Müren’e, Emel Sayın’dan Gülden Karaböcek’e, Nesrin Sipahi’den Gönül Akkor’a) eşlik etmedik solist bırakmamasıyla döneminin amiral gemisiydi.

Türkiye’de ilk defa caz orkestrası ile yapılan önemli plaklardan biri de “Süheyl Denizci Orkestrası Oyun Havaları” idi. İlk baskısı Şahinler Plak tarafından yapılan albüm, Türk müziğinin Batı’ya açılması ve buluşması konusunda da listenin tepelerinde yer alanlardan biriydi. Ege’nin iki yakasından Anadolu bozkırlarına uzanan, otantik müziğin önemli eserlerinden oluşan repertuvarı Batı çalgılarıyla ve modern bir yorumla seslendiren çalışmada, akordeonda Hüsnü Özkartal, davulda Cezmi Başeğmez, piyanoda Ümit Aksu, basta Melih Dumlu, tumbada Veysel Çadır, diğer çalgılarda da Denizci yer alıyordu.

“Oyun Havaları”, yıllarca özenle saklanmış orijinal analog makara bantlardan aktarılarak plak formatında orijinal kapakla yeniden basıldı.