Milli takım, gol, gol, gol!

Grubun zayıf halkası. Bize gelene kadar yediği gol sayısı 30’ün üstünde, attığı gol sayısı 3.

Profesyonel oyuncusu bir elin parmakları kadar.

Öğretmen, gümrükçü, polis.

Ne ararsan var.

Avrupa’nın yeni ülkesi Cebelitarık’la halı saha maçı kıvamında bir maç oynadık Katar 2022 yolunda.

Averaja ihtiyaç vardı, çünkü lider Hollanda’yı saymazsanız, Norveç’i geçmek çok gol atmalıydık.

Attık da.

Alman teknik direktör Kuntz, 1960’ların WM sistemini getirmişti sanki. 4 kişi geride, 6 kişi ileride. Kerem solda, Barış sağda, Burak, Halil ileride, Hakan, Orkun onların hemen arkasında, Ki zaman zaman solbek Caner, stoper Melih de çıktı gol de attı.

Ayarımız bir rakip, ayarımız bir maç değildi, ama mutlaka fartklı kazanılması gerekiyordu. Havamız böyleydi, maç da coşkulu başladı.

Daha ilk adımda Kerem şahsi becerisiyle golünü attı, perdeyi açtı.

Sonrasında, aynı karar biçe çıksa ortalığı yangın yerine çevireceğimiz bir kırmızı kart izledik. Rakip Olivero, Zeki’yi kayarak faul yaptı. VAR odası orta hakemi çağırdı. Hakem pozisyona baktı, VAR’la konuştu kırmızı çıkardı.

Hepimiz şaşkındık.

Çünkü dedik ya ağırın ağırı bir karardı.

Ama işimize yaramadı değil.

1 eksik oynadılar, dengeleri bozuldu. Sonra Halil çıktı sahneye.

Galatasaray’ın golcüsü 2 gol birden atıp, hem milli takımı Norveç’e yaklaştırdı, hem de Burak sonrası golcü yok diye hayıflanan bizlere moral verdi.

3 atmıştık, 3 tane de net kaçırmıştık. Burak, Halil, Kerem ile.

2. yarıda Kuntz, hava topu ihtiyacı kalmadığından iki beki değiştirdi.

Yerden oynayacak Rıdvan ve Mert’i oyuna aldı.

Merih’in golü 4-0’ı getirmişti, sonradan Serdar Dursun girdi oyuna, Kenan’la.

Mert de gol kervanına katılacak, 6-0 yakalanacaktı.

O da gol attı.

Gollü bir geceydi.

Şimdi Katar 2022 yolunda baraj maçı oynamamız deplasmanda Karadağ’ı yenmemiz gerek.

Karadağ bir Cebelitarık değil, ama artık iş buraya geldikten sonra o maç kazanılmalı.