Kuzey Kore’nin seyir füzesi testleri, neden daha farklı bir tehdit olarak algılanıyor?

Kuzey Kore bu hafta başında, Japonya’nın büyük bir kısmını hedef alabilecek, uzun menzilli seyir füzesi denemeleri yaptı.

Balistik füzelerin aksine, seyir füzeleri, uçuşun büyük bölümde yön değiştirebiliyor, hedefine beklenmedik açılarla saldırabiliyor.

Bu deneme, Kuzey Kore’nin, nükleer başlık taşımasını hedeflediği füzelerini çeşitlendirmek arzusunda olduğunu gösteriyor.

Artık açık ki, ne salgın, ne yaşanan doğal afetler ne de içerideki ekonomik sıkıntılar, Kuzey Kore’yi nükleer caydırıcılık elde etme hedefinden döndürebilir.

Pyongyang’ın bu son füze denemesi ise bir dizi soruyu akıllara getiriyor:

Neden şimdi, deneme ne kadar önemli ve ülkenin öncelikleri konusunda bize ne anlatıyor?

Kuzey Kore 2019 yılının bahar ayından bu yana, nükleer kapasitesini niteliksel ve niceliksel olarak artırmak için belirlenen rota üzerinde ilerliyor.

Kim Jong Un, 2019 Şubat ayında Donald Trump ile başarısız zirveden döndüğünden bu yana, ülkesinin nükleer caydırıcılık elde edebilmesi için yatırımlara kararlılıkla devam edileceğini söylüyor.

Pyongyang neden bu kadar kararlı?

Peki Kuzey, ülkede gıda sıkıntısı yaşanırken ve ekonomik kriz derinleşirken neden bu yolu seçiyor?

Bunun iç ve dışta farklı sebepleri var.

Bu füze testleri, Kim’in kendi halkına verdiği, ulusal savunmada bağımsızlık sözünü güçlendirdiği gibi morali de artırıyor.

Dışarıda da, Kuzey Kore’nin düşmanları, bu yeni silah kapasitelerine karşı yeni planlamalar yapmak zorunda kalıyor.

Balistik füzelerle karşılaştırıldığında, seyir füzeleri hedefe daha alçaktan ve yavaş ilerliyor.

Kuzey Kore’nin yaptığı son denemedeki füzeler, 1500 km’lik mesafeyi iki saatten biraz daha fazla zamanda kat etti.

Eğer söz konusu balistik füze olsaydı, bu süre birkaç dakika olacaktı. Ancak Kuzey Kore’nin seyir füzelerine yönelen ilgisinin sebebi, düşmanlarınca tespit edilmesinin ve dolayısıyla savunulmasının güç olması olabilir.

Bu testler aynı zamanda Kim’in, her ne kadar ülke için sıkıntıları açıklıkla kabul etse de, nükleer kapasitesini ilerletme hedefine bağlı olduğunu gösteriyor.

ABD ile arasında bir diplomatik sıçrayış olmazsa, Pyongyang, silah envanterini nükleer yönde geliştirmeye çalışmaya devam edecektir.

Peki Kuzey Kore’nin bu silah sistemini tanıtmak isterkenki zamanlamasının bir önemi bulunuyor mu?

Bu yönde yorumlar olmasına karşın, füze denemesi ile 11 Eylül saldırılarının 20. yıl dönümü arasında bağ olduğunu düşündürecek somut bir şey yok.

Nükleer başlık kapasitesi

Güney Kore, Japonya ve uluslararası kamuoyunu endişelendirecek şekilde, Kuzey Kore medyası bu testlerde kullanılan füzeleri “stratejik silahlar” olarak niteledi.

Bu Kuzey Kore bağlamında, füzelere nükleer savaş başlığı takılma hedefi olduğu anlamına geliyor.

Daha önceki seyir füzeleri denemeleri için böyle bir hedefin varlığı dile getirilmemişti.

Diğer taraftan bu füzelerin varlığı da sürpriz olmamalı. Kuzey Kore lideri Kim, 2021 Ocak ayında bu sistem üzerinde çalışıldığını söylüyordu.

Kim Jong un, bu füze sisteminin ileride taktiksel nükleer silah olarak kullanılabileceğini de ima etti.

Bu füzeler hakkında başka neler biliyoruz?

Seyir füzeleri, fonksiyonel olarak balistik füzelerden farklı ki ilk denemeden iki gün sonra Kuzey Kore balistik bir deneme de yaptı.

BM Güvenlik Konseyi yaptırımları, Pyongyang’ın balistik testlerini kapsıyor. Seyir füzeleri kapsam dışı.

Bunun nedeni, balistik füzelerin daha büyük tehdit olarak görülmesi; daha büyük savaş başlığı taşıyabilmeleri ve mesafe katedebilmeleri.

Balistik füzelerin aksine, seyir füzeleri uçuşun büyük bölümde yön değiştirebiliyor, hedefine beklenmedik açılarla saldırabiliyor.

Alçak irtifada uçabilmeleri, yer yüzeyine konuşlu radar sistemlerini son ana dek atlatabilmelerini sağlıyor.

Seyir füzeleri, Kuzey için sıfırdan elde edilmiş bir teknoloji değil. Yıllardır, Sovyet yapımı gemi-savar füze teknolojisini geliştirmek üzerine testler yapıyordu.

Ancak son yapılan seyir füzesi testleri, eski denemelerde ulaşılan menzili büyük farkla aştı.

Bu seyir füzeleri de aslında Kuzey Kore’nin daha büyük hedefinin sadece bir parçası.

Zaten Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu başkanı da, Yongbyon tesisinin yeniden faaliyete geçmesinin, nükleer silah elde etmek için plütonyum üretimine başlandığını gösterdiğini değerlendiriyor.

Seyir füzesi denemesinden hemen günler sonra balistik füze denemesi yapılması, Kuzey Kore’nin planlı bir füze geliştirme kampanyasına başladığını gösteriyor.